مومیایی های شیائُوِه چین
کشف مومیایی های شیائُوِه چین (Xiaohe) برای اولین بار در سال 1939 توسط برگمان فولک (Bergman Folke) صورت گرفت. این کشف مشتمل بر مجموعه ای از مقابر در استان شین‌جیانگ بود که به مقابر شیائُوِه معروف شد. با این حال پس گذشت 60 سال، بار دیگر در سال 2000 این مقابر توسط رییس اداره آثار تاریخی و فرهنگی موسسه باستان شناسی استان شین جیانگ، این مقبره ها مورد بررسی قرار گرفت. تا سال 2005 این کاوش ها کامل نبودند.
یافته های کاوش های باستان شناسی
وسعت محوطه ای که مومیایی های شیائُوِه چین در آن کشف شده اند، بی نظیر است. تاکنون 330 آرامگاه در چندین لایه مختلف کشف شده اند. این مجموعه در بر دارنده تدفین های بزررگسالان، کودکان و 15 مومیایی دست نخورده است. اما حدود نیمی از مقابر توسط سارقین مقابر غارت شده اند. این نخستین بار است که تعداد زیادی مومیایی به صورت یکجا کشف می شوند. تابوت های به دست آمده در این محل از به شکل قایق و از جنس چوب هستند که به صورت وارونه دفن شده بودند. این سنت تدفین، مشابه تدفین های مصر است که در آن فرعون به وسیله ی یک قایق به سرزمین خدایان روانه می شود.
علاوه بر یافته های پیش گفته، لباس ها و جواهرات مردگان نیز در سبد هایی کوچک به همراه آنها دفن شده بودند. گزارش های حاکی از آن است که اجساد در داخل لباس های پشمی، و تابوت ها در داخل پوست گاو پیچیده شده اند. این بسته بندی به حدی دقیق انجام شده است که حتی ذره ای خاک در داخل تابوت مشاهده نمی شود. نی های به کار رفته در ساخت سبد ها با وجود گذشت هزاران سال همچنان تازه به نظر می رسند.
علاوه بر تابوت های چوبی منفرد، تابوت های چوبی دیگری نیز به دست آمده است که با لایه های از خشت پوشانیده شده اند. این تابوت های مستطیل با یک لایه ضخیم خاک رس پوشیده شده و قطعات تابوت ها با 6 الی 8 میخ چوبی به یکدیگر متصل شده اند.
کشف اجساد چوبی از کاوش های باستان شناسی
طی کاوش های محوطه مومیایی های شیائُوِه چین، در شش عدد از این تابوت ها، به جای اجساد واقعی اجساد چوبی قرار داده شده بود. این تابوت ها نیز به شکل سایر تابوت ها بودند. با این تفاوت که بر روی آنها علامتی به شکل X با رنگ قرمز کشیده شده است. علاوه بر این موارد چندین شی مومیایی شده شامل ماسک های چوبی نیز به دست آمده است.
نژاد مومیایی ها
یکی از معروفترین و مهمترین یافته های مومیایی های شیائُوِه چین، “زیبای شیائُوِه” است. این مومیایی با توجه به اینکه از سلامت و زیبایی قابل توجهی برخوردار است، به عنوان “زیبای شیائُوِه” (Beauty of Xiaohe) معروف شده است. چهره این شخص سفید رنگ، دارای چشمان گرد، مژه هایی زیبا و موهایی بلند است.
این نمونه بیش از آن که شبیه به یک چینی باشد، شبیه به اروپاییان است. قدمت این آثار به 2000 سال قبل از میلاد مسیح می رسد و گفته می شود که خواستگاه آنها به نژاد منطقه قفقاز باز می گردد. با این وجود نتایج آزمایش های DNA نشان می دهد که این اشخاص از نظر نژادی ترکیبی از مردمان شرقی و غربی بوده اند. مطالعات DNA نشان می دهد که اجساد مردان این مجموعه از کروموزم هایی برخوردار هستند که در مناطق شمال اروپا، شرق اروپا و منطقه سیبری دیده می شود.
ابهامات
اکنون با کشف مومیایی های شیائُوِه چین چند واقعیت عجیب عنوان شده است. باستان شناسان با توجه به مدارک به دست آمده، اطراف منطقه مقابر را مورد بررسی قرارد داده اند. اما هیچ شواهدی از مردمانی که از خصوصیات و سبک زندگی مقابر شیائُوِه برخوردار باشند را نیافته اند. از این رو به نظر می رسد که این اجساد از محل دیگری به به این مکان منتقل شده باشند. بر این اساس سوالات پیش رو این خواهد بود که مردمان شیائُوِه از چه فرهنگی برخوردار بودند؟ از کجا آمده بودند؟ و چرا ناپدید شدند؟ اما تمام این سوالات بدون جواب مانده است. در بسیاری از موارد شاهد این موضوع هستیم که تمدن های مختلفی مانند مایاها و اولمک ها بدون اینکه اثری از آنها باقی بماند ناپدید می شوند. به نظر می رسد که شیائُوِه هم یکی از آنها بوده باشد.
برای انجام طراحی گرافیک از دیگر صفحات سایت بازدید کنید
